جمعه 22 تیر 1341 / 10 صفر 1382 /13 ژوئیه 1962

9 بازدید

رحلت آیت‌الله سیدعبدالهادی شیرازی در کوفه

ساعت 20 امروز آیت‌الله سیدعبدالهادی شیرازی، پیشوای عالی‌قدر شیعه، در کوفه رحلت کرد. آیت‌الله شیرازی، از مراجع بزرگ و از فقهای عالم اسلام، سال‌های متمادی مرجع تقلید شیعیان بود و علاوه بر آن هزاران نفر از طلاب علوم دینی در محضر آن فقیه بزرگوار به کسب علوم دینی و فقه و اصول مشغول بودند. آیت‌الله شیرازی که هشتاد سال داشت، در چند سال گذشته بر اثر عارضه کسالت چشم، بینایی خود را از دست داد. اما براساس استعداد و نبوغی که داشت، به تحریر رساله پرداخت و در ردیف مراجع شیعه درآمد و مجلس درس فقهی ایشان مورد اعجاب علمای اعلام بود. تعداد زیادی از مجتهدین فعلی عالم شیعه از ایشان اجازة اجتهاد گرفته‌اند.[1]

اعلامیه علمای تهران به مناسبت رحلت آیت‌الله شیرازی         

علمای تهران به مناسبت رحلت آیت‌الله شیرازی اعلامیه‌ای به این شرح منتشر کردند: «فاجعه بزرگ عالم اسلام». به موجب خبر واصله، فوت ِبزرگ پیشوای عالم اسلام، مرحوم آیت‌الله‌العظمی آقای میرزا عبدالهادی شیرازی را به عموم مسلمانان جهان خصوصاً شیعیان ایران تسلیم می‌گوییم. به این مناسبت عصر روز شنبه و صبح روز یکشنبه از طرف آقایان علماء تهران در چهل ستون مسجد جامع، مجلس ترحیم منعقد است. الاحقرمحمدالموسوی البهبهانی،‌ الاحقر عبدالله‌بن مسیح‌الطهرانی، الاحقر شیخ‌ بهاءالدین‌ نوری، الاحقر محمدرضا تنکابنی، الاحقر سیدرضی شیرازی، الاحقر محمدحسین مسجد جامعی، الاحقر عبدالحسین زاهد، الاحقر احمد الخوانساری، الاحقر محمدتقی الآملی، الاحقر سیدمحمدعلی سبط‌الشیخ نجفی شهرستانی، الاحقر مصطفی مسجد جامعی».[2]

مسئله تنظیم بودجه در دولت و شایعات و واقعیات دربارة استعفای امینی

به‌رغم گذشت مدتی طولانی از زمان آغاز جلسات بررسی و تنظیم بودجه، هنوز هم بودجة کشور تنظیم نشده و به دنبال این موضوع شایعات سقوط دولت قوت یافته است. سپید و سیاه در این باره نوشت: «با وجود شایعات زیاد دربارة استعفای دولت، مطلعین اظهار می‌دارند نمی‌توان پیش‌بینی کرد دولت دکتر امینی به این زودی از کار کنار برود، ولی بعید نیست ترمیم دیگری در کابینه صورت گیرد».[3] اما علی امینی در خاطرات خود آورده است: «عاقبت روز بیست‌ودوم تیرماه استعفای خود را تقدیم پادشاه کردم. ایشان نپذیرفتند و اصرار  به ماندن کردند که قبول نکردم و عذر خواستم... شب در یک میهمانی رسمی که با هیئت دولت شرکت داشتم با خونسردی و خنده به خبرنگارانی که حضور داشتند گفتم که صبح استعفا داده‌ام. عده‌ای مبهوت شدند. خبرنگاران از نام نخست‌وزیر ‌آینده پرسیدند. می‌دانستم که با بر هم زدن برنامه مخصوص چهاردهم مرداد به وسیله آن استعفای ناگهانی، شخص مخصوصی کاندیدا نیست. راه‌ حل عاقلانه را فرمان نخست‌وزیری دادن به عبدالله انتظام می‌دانستم و راه حل دیگر را نخست‌وزیری اسدالله‌علم. از هر دوی آنان به عنوان احتمالات نام بردم».[4]

گزارش دبیرخانه سازمان ملل متحد دربارة تحولات اقتصادی خاورمیانه و ایران

دبیرخانه سازمان ملل گزارشی تحت عنوان «تحولات اقتصادی خاورمیانه» منتشر کرد و نوشت؛ ظرف دو سال گذشته تحولات امیدبخشی در وضع اقتصادی خاورمیانه به‌خصوص در زمینه اصلاحات ارضی و تولید نفت صورت گرفته است. امکانات کشورهای این منطقه از نظر تصفیه نفت افزایش یافته و تصفیه‌خانه‌های جدید در کشورهای مزبور احداث شده است... در سال‌های اخیر موضوع اصلاحات ارضی مورد توجه ایران و سایر کشورهای خاورمیانه قرار گرفته و هدف اجرای برنامه اصلاحات ارضی در این کشورها بهبود وضع کشاورزان و به کار بستن روش‌های جدید کشاورزی بوده و تاکنون اقدامات قابل ملاحظه‌ای از طرف دول این منطقه در راه توزیع زمین بین کشاورزان به عمل آمده است.[5]

فعالیت کنسرسیوم نفتی برای به دست آوردن نفت در جزیرة خارک    

به نوشته مجله سپید و سیاه، به قرار اطلاع، فعالیت کنسرسیوم برای به دست آوردن نفت در جزیره خارک به نتیجه رسیده و از قعر یکی از چاه‌ها نفت فوران کرده است.[6]

تصمیم بانک ملی در زمینة ضرب سکه ده‌شاهی

بانک ملی تصمیم گرفته است دیگر سکه ده‌شاهی ضرب نکند و در آینده یک‌ ریالی کوچکترین واحد پول کشور خواهد بود. به نوشته مجله سپید و سیاه، این عمل مسلماً به ضرر طبقه بی‌بضاعت است و باعث گرانی خرده‌فروشی اجناس می‌شود. در حالی‌که در کشورهایی مانند فرانسه و ایتالیا سکه‌های هم‌ارزش دوشاهی و سه‌شاهی نیز در گردش است، معلوم نیست چرا بانک ملی ایران این تصمیم را گرفته است.[7]

تصمیم شهرداری در وصول عوارض نوشابه‌های غیرالکلی       

شهرداری تهران مصمم است به هر ترتیب که شده عوارض نوشابه‌های غیرالکلی را که بیش از میلیون‌ها تومان شده است وصول نماید. صاحبان کارخانه‌های تولید‌کنندة مشروبات غیرالکلی درگذشته با وجود فشار شهرداری آن را غیرصحیح می‌دانستند و از پرداخت این بدهی خودداری می‌نمودند.[8]


[1]ـ روزنامه پست تهران، ش 2678، 23/4/1341، ص 1 و 6.

[2]ـ روزنامه کیهان، ش 5699، 23/4/1341، ص 16.

[3]ـ مجله سپید و سیاه، ش 462، 22/4/1341، ص 3.

[4]ـ خاطرات علی امینی، به کوشش یعقوب توکلی، تهران، دفتر ادبیات انقلاب اسلامی، 1377 ش، ص 207 و  206.

[5]ـ روزنامه پست تهران، ش 2678، 23/4/1341، ص 1 و 6.

[6]ـ مجله سپید و سیاه، ش 462، 22/4/1341، ص 3.

[7]ـ همان.

[8]ـ همان.